Diary no.11

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 11
วันศุกร์ที่ 28 เมษายน 2560 เวลา 13.30 - 16.30

การให้แรงเสริมทางสังคมในบริบทที่เด็กเล่น (ต่อ)

     3. ทักษะการช่วยเหลือตนเอง

          ทักษะการช่วยเหลือตนเอง ที่จะส่งเสริมให้เด็กพิเศษนั้น เราจะเน้นให้เด็กนั้นได้เรียนรู้การดำรงชีวิตโดยอิสระให้มากที่สุด การกินอยู่ การเข้าห้องน้ำ การแต่งตัว และ กิจวัตรต่างๆ ในชีวิตประจำวัน

          การสร้างความอิสระ คือ การที่เด็กอยากช่วยเหลือตนเอง อยากทำงานตามความสามารถ เพราะเด็กเลียนแบบการช่วยเหลือตนเองจากเพื่อน เด็กที่โตกว่า และผู้ใหญ่ และคนเหล่านี้ก็เปรียบเสมือนครูของพวกเขา

ความสำเร็จเป็นสิ่งสำคัญ

     1. การได้ทำด้วยตนเอง

     2. เชื่อมั่นในตนเอง

     3. เรียนรู้ความรู้สึกที่ดี

หัดให้เด็กทำเอง

         ครูและพ่อแม่ หรือผู้ปกครองไม่ช่วยเหลือเกินความจำเป็น (เราต้องใจแข็ง) ผู้ใหญ่ส่วนมากมักทำสิ่งต่างๆ ให้เด็กมากเกินไป จนบางครั้งเด็กทำอะไรด้วยตัวเองไม่เป็นเพราะไม่ได้เกิดการเรียนรู้ และบางคนชอบพูดกับเด็กว่า  “ หนูทำช้า ”  “ หนูยังทำไม่ได้ ” ซึ่งในความเป็นจริงแล้วเด็กสามารถทำได้เองเพียงแต่เราต้องให้เวลากับเขาให้เขาทำ

จะช่วยเมื่อไหร่

          เด็กก็มีบางวันที่ไม่อยากทำอะไร , หงุดหงิด , เบื่อ , ไม่ค่อยสบาย หลายครั้งเด็กจะขอความช่วยเหลือในสิ่งที่ได้เรียนรู้ไปแล้ว และเด็กรู้สึกว่ายังมีผู้ใหญ่ที่พึ่งได้ แต่ต้องได้รับความช่วยเหลือเฉพาะสิ่งที่เด็กต้องการ ซึ่งสำหรับครูปฐมวัยแล้วมักช่วยเด็กในช่วงกิจกรรม ช่วยก็ต่อเมื่อเด็กมีท่าทีว่าทำไม่ได้จริงๆ ซึ่งการจะช่วยนั้นก็คือการเข้าไปช่วยสอนให้เขาทำ ไม่ใช่เข้าไปทำให้เขา

ทักษะการช่วยเหลือตนเอง (อายุ 2-3 ปี)

ทักษะการช่วยเหลือตนเอง (อายุ 3-4 ปี)

ทักษะการช่วยเหลือตนเอง (อายุ 4-5 ปี)

ทักษะการช่วยเหลือตนเอง (อายุ 5-6 ปี)

          ลำดับขั้นในการช่วยเหลือตนเองนั้น เราต้องแบ่งทักษะการช่วยเหลือตนเองออกเป็นขั้นย่อยๆ

เรียงลำดับตามขั้นตอน เช่น การเข้าส้วม ควรจะแบ่งย่อยให้เด็ก ดังนี้

ประเมินเด็กจากการเข้าส้วมว่าเขาทำได้หรือไม่

     4. ทักษะพื้นฐานทางการเรียน

   - การช่วยให้เด็กแต่ละคนเรียนรู้ได้

   - มีความรู้สึกดีต่อตนเอง

   - เด็กรู้สึกว่า “ฉันทำได้”

   - พัฒนาความกระตือรือร้น อยากรู้อยากเห็น

   - อยากสำรวจ อยากทดลอง

ช่วงความสนใจ

   - ต้องมีก่อนการเรียนรู้อื่นๆ

   - จดจ่อต่อกิจกรรมในช่วงเวลาหนึ่งได้นานพอสมควร

การเลียนแบบ

     1. การทำตามคำสั่ง คำแนะนำ

   - เด็กได้ยินสิ่งที่ครูพูดชัดหรือไม่

   - เด็กเข้าใจคำศัพท์ที่ครูใช้หรือไม่

   - คำสั่งยุ่งยากซับซ้อนไปหรือไม่

     2. การรับรู้ การเคลื่อนไหว

   ได้ยิน เห็น สัมผัส ลิ้มรส กลิ่น  ---------------->  ตอบสนองอย่างเหมาะสม

     3. ความจำ จากการสนทนา

   - เมื่อเช้าหนูทานอะไร

   - แกงจืดที่เรากินใส่อะไรบ้าง

   - จำตัวละครในนิทาน

   - จำชื่อครู เพื่อน

   - เล่นเกมทายของที่หายไป

     4. การวางแผนการเตรียมพื้นฐานทางวิชาการ

1. จัดกลุ่มเด็ก

2. เริ่มต้นเรียนรู้โดยใช้ช่วงเวลาสั้นๆ

3. ให้งานเด็กแต่ละคนอย่างชัดเจนว่าต้องทำที่ไหน

4. ติดชื่อเด็กตามที่นั่ง

5. ใช้อุปกรณ์ที่เด็กคุ้นเคย

6. ใช้อุปกรณ์ที่เด็กคุ้นเคย

7. บันทึกว่าเด็กชอบอะไรที่สุด

8. รู้ว่าเมื่อไหร่จะเปลี่ยนงาน

9. มีอุปกรณ์ไว้สับเปลี่ยนใกล้มือ

10. เตรียมทุกอย่างให้พร้อมก่อนเด็กมาถึง

11. พูดในทางที่ดี

12. จัดกิจกรรมให้เด็กได้เคลื่อนไหว

13. ทำบทเรียนให้สนุก

ที่มา : เอกสารการสอน โดยอาจารย์ตฤณ แจ่มถิน

เรียบเรียง : นางสาวนพเก้า  โมลาขาว นักศึกษาสาขาการศึกษาปฐมวัย
 

การประเมินผล

1. ตนเอง : ตั้งใจเรียน

2. เพื่อน : ตั้งใจเรียน สนุกกับสิ่งที่ครูสอน

3. อาจารย์ : ใช้การอธิบายที่เข้าใจง่าย